sny

Sen we współczesnej psychologii określa się jako "odmienny stan świadomości". Oznacza utratę kontaktu z otaczającą rzeczywistością, ucieczkę od trosk, zmartwień i kłopotów, ale jest też czasem, w którym organizm może zająć się wyłącznie regeneracją ciała i duszy

gipcjanie jako pierwsi zajęli się snami czyli rozwinęli onejromancję, naukę o interpretacji snów. Uważali oni, że sny pochodzą od bogów. Przed pójściem spać, modlili się wierząc, że podczas snu otrzymają rozwiązania na zadane wcześniej pytania, modlitwy. Dla Egipcjan sen decydował, o ważnych życiowych decyzjach, był motywacją do walki, wojen, zawarcia pokoju, małżeństwa, natchnieniem dla artystów. W czasach późniejszych, chrześcijanie równie korzystali ze snów, były one często ostrzeżeniem pochodzącym prosto od Boga (tak oni to pojmowali), przykładem jest biblijny Józef, który w młodości bardzo trafnie potrafił interpretować i korzystać ze snów. Chińczycy również korzystali ze snów, oni traktowali sen jako rozpoznawanie siebie samych. Zaś Zygmunt Freud wyjaśnił, że marzenia senne są tylko niespełnionym pragnieniem ludzkim, jest to zwyczajne podsumowanie dnia. Zazwyczaj z myślą z którą zasypiamy, osoba o której myślimy, pojawia się w naszych snach. Inny uczony Alfred Adler, uważał że podczas snu, możemy efektywnie rozwiązywać nasze problemy. Adler był zdania, że marzenia senne służą dla rozwoju jednostki, sny stanowią odzwierciedlenie osobowości człowieka. Carl Jang był zdania, że sny wprowadzają harmonie w życiu człowieka, równowagę cech żeńskich i męskich. Uważał on, że dzięki takim aspektom, możemy poznać swoje własne ja, które nie zawsze jest akceptowane przez nas samych. Freud i Adler uważali, że ludzie którzy nie mają problemów nie śnią, czego nie potwierdza obecnie nauka.